Bloggen in de u-vorm of de jij-vorm
Bloggen in de u-vorm of de jij-vorm ? Spreek ik mijn bezoekers aan met ‘u’ of met ‘jij’? Het zijn vragen die iedereen met een eigen website zichzelf wel een keer heeft gesteld. Waarom ik jou op deze website met ‘u’ aanspreek? Hier hoefde ik zelf niet lang over na te denken.
Ik ben opgevoed met de regel dat je ‘u’ zegt tegen iedereen die ouder is dan jij en die je niet persoonlijk kent. Ook wanneer ik iemand die ik niet ken voor het eerst een bericht stuur of opbel, begin ik standaard met ‘u’.
Hoewel ik dankzij allerlei handige statistieken wel een idee heb van de gemiddelde leeftijd van mijn bezoekers, weet ik natuurlijk niet hoe oud ú bent. Met het oog op fatsoen én om niemand voor het hoofd te stoten is ‘u’ dus voor mij de juiste optie.
Geen gehoor
“Zoek je een freelance allround creatief tekstschrijver die je te allen tijde kunt inschakelen voor verrassende content over uiteenlopende onderwerpen? “
Het is de eerste zin die ik op de homepage van mijn website in de u-vorm heb geschreven. Ik zou het echt geen gehoor vinden als ik dit in ‘real life’ in bovenstaande jij-vorm tegen een hoofdredacteur van een magazine, krant of mediabedrijf zou zeggen die ik niet persoonlijk ken én die ouder is dan ik.
Uiteraard zou ik dit wel op deze manier vragen aan een redacteur die ik wél al eens gesproken heb en bij wie het overduidelijk is dat het oké is om elkaar te tutoyeren. Of die jonger is dan ik. Maar omdat ik niet weet wie het leest, voel ik met met de ‘u-vorm’ toch prettiger.
En als diegene juist wél graag getutoyeerd wil worden?
Dan maakt diegene dit zelf wel kenbaar wanneer we elkaar bellen, mailen of persoonlijk ontmoeten. Maar dan nog vind ik het gewoon beleefder en meer gepast om met ‘u’ te beginnen. Old fashion of niet, het is in elk geval nooit onbeleefd.
Lekker persoonlijk tutoyeren
Maar ‘jij’ zeggen is veel persoonlijker en moderner. Iederéén zegt tegenwoordig ‘jij’ en ‘jou’.
Tja.
Ik moet inderdaad toegeven dat ik tegen geen enkele opdrachtgever met wie ik momenteel samenwerk ‘u’ zeg. Het is ook veel relaxter om elkaar te tutoyeren wanneer je nauw samenwerkt, klopt helemaal.
Desondanks ben ik van mening dat je nooit een tweede kans krijgt voor een eerste indruk.
En wat iedereen tegenwoordig doet, nou ja. Laten we zeggen dat ik sowieso niet graag mee hobbel met de kudde. Er zijn wel meer dingen die nu helemaal hot & happening zijn, waar ik nooit aan mee zal doen. En echt persoonlijk met iemand word ik ook pas wanneer ik diegene wat beter ken, dit hoeft wat mij betreft niet à la minute.
Hoezo moet alles meteen maar ‘ouwe jongens, krentenbrood’ zijn? Van een klein beetje de kat uit de boom kijken is nog nooit iemand slechter geworden. Als er al sprake is van een klik, merk je dit snel genoeg en kun je elkaar alsnog tot in lengte van dagen gezellig tutoyeren.
Bloggen in de u-vorm of de jij-vorm
Nou. Oké dan. Maar… de blogposts kunnen toch wel in de jij-vorm?
Ja, daar ben ik het absoluut mee eens. Ik ga er inderdaad van uit dat degenen die mijn blogartikelen lezen niet direct allemaal een seniorenpas hebben.
Maar ja.
Als iemand vanuit de diensten-sectie doorklikt naar een blog, leest diegene op de ene pagina ‘u’ en op de andere zomaar weer ‘jij’. En als er íets is waar ik een hekel aan heb is het wel aan onregelmatigheid.
Teksten waar stijlen, aanspreekvormen en lettertypen elkaar afwisselen alsof je rondloopt in de plaatselijke kringloopwinkel. Van alles wat: een ratjetoe.
Dus schrijf ik met het oog op de rust en de regelmaat de blogs ook gewoon netjes in de u-vorm.
Dit afgezien van de teksten die eerder zijn verschenen in de media of in mijn boeken waarvan een aantal wél in de jij-vorm zijn geschreven. Het zou teveel werk zijn om dit allemaal aan te passen.
De reden waarom ik op deze website ‘u’ zeg tegen jou is vooral dus omdat ik:
- u niet persoonlijk ken
- geen idee heb wat uw leeftijd is
- houd van consistentie
Klik >HIER
voor alle do’s en dont’s om een succesvol blogger te worden.
Het wekelijkse ‘Spiriblog’ wordt mogelijk gemaakt door vaste maandelijkse donaties en incidentele giften via Back Me.
Persoonlijke blog >HOME