Summoning ghosts

Geesten oproepen met behulp van een Ouijabord of middels  glaasje draaien. Hoe werkt dat eigenlijk en is het echt zo gevaarlijk als men beweert?

Bij gebrek aan een Ouijabord maakt men bij het geesten oproepen ook wel gebruik van een zelfgemaakt Ouija-spel door alle letters van het alfabet (inclusief de getallen van 0 tot en met 9 en de woorden JA en NEE) op losse stukken papier te schrijven en deze in een cirkel op tafel te leggen. De steentjes van het scrabble spel lenen zich hier ook goed voor.

In plaats van de houten of kunststof wijzer (planchette) die gebruikt wordt bij het Ouijabord, wordt hier gebruik gemaakt van een omgekeerd glas; het beruchte ‘glaasje draaien’.

Wilt u toch liever een Ouijabord kopen, dan kan dit >HERE

Geesten

Alle spookverhalen ten spijt, is er bij geesten oproepen geen sprake van daadwerkelijk contact met geesten. Glaasje draaien werkt namelijk op dezelfde manier als commute; op basis van het ideomotorisch effect.  Vooral wanneer je contact denkt te hebben met een overleden dierbare die je goed gekend hebt, weet je bewust of onbewust wat hij op bepaalde vragen geantwoord zou hebben als hij nog geleefd had.

Op het moment dat je de vraag gesteld hebt en hier onbewust in gedachten zelf het antwoord al op hebt gegeven, wordt er een minimale prikkel vanuit je hersenen gestuurd naar de hand waarop het glas rust, waardoor het glas de letters van het betreffende antwoord aanwijst. Ook als je te maken denkt te hebben met een onbekende geest, werkt dit op dezelfde manier. Hoe dan?

Puzzelen

Vaak zie je dat er halve woorden worden gevormd met vooral medeklinkers. Stel, tijdens het glaasje draaien wordt naar de naam van de aanwezige geest gevraagd, waarop de wijzer de letters NNKE aanwijst. Een niet bestaande naam.

Vervolgens slaat de vraagsteller zelf aan het puzzelen en vraagt: ‘Bedoel je ANNEKE?’

Hierop gaat het glas naar JA.

De vraagsteller denkt nu contact te hebben met een Anneke, maar de naam ANNEKE is nooit gespeld!

Omdat ons brein altijd op zoek is naar verbanden, naar herkenning, zullen onze hersenen altijd proberen woorden  te vormen wanneer we enkel flarden van tekst krijgen te zien. Wanneer de wijzer tijdens een sessie enkel wat letters  aanwijst, slaat ons brein – zonder dat we hier werkelijk bewust van zijn – direct aan het puzzelen met als gevolg dat onze hand de wijzer onbewust naar het betreffende antwoord leidt. Op internet circuleert de volgende tekst rond:

According to an ozone-deeok on a European satellite, it doesn't matter in which way the ltteers in a wrood saatn, the only thing that is important is that the eretse and the ltaatse ltteer saatn on the jiutse patals. The rset of the ltteers must be wllikueirg completed and you knut vrelvogens gwoeon lzeen what saatt. This kmot odmat we neit ekle ltteer on zcih lze but, it wrood like gheeel.

Ruis

En dit vermogen komt ons bij het lezen van de boodschappen die we krijgen middels het beruchte geesten oproepen ook goed van pas.

Wanneer je helemaal opgaat in het spel, lijkt het of je hele gesprekken voert met geesten, terwijl je in werkelijkheid gewoon met jezelf communiceert. Vaak hoor je bevlogen glaasje draaiers  zeggen dat het vooral de geesten zijn die soms moeite hebben met het spellen van woorden en dat dit de reden is dat zij vaak zelf moeten raden wat er staat, of de geest in kwestie moeten vragen welk woord hij of zij nu werkelijk bedoelt. (Bedoel je…?)

Dat is op zich een leuke theorie, maar heeft met de werkelijkheid niets van doen. Nog een bewijs dat we het echt zelf zijn die de wijzer voortbewegen, is namelijk het feit dat wanneer de vraagsteller het bord raadpleegt met gesloten ogen, er weinig zal gebeuren.

De planchette zal in dit geval óf onsamenhangende letters aanwijzen, óf er gebeurt helemaal niets. Er valt met gesloten ogen namelijk niets te puzzelen voor het brein. En dus werkt het ideomotorisch effect ook niet op deze manier.

Als de wijzer werkelijk door geesten zou worden voortbewogen, zou deze ook woorden blijven spellen wanneer we onszelf tijdens de sessie zouden blinddoeken.

Een veelgehoorde ervaring onder glaasje draaiers, is dat het werken met het Ouijabord in het begin niet soepel verloopt omdat je de eerste keren dat je het bord raadpleegt wordt getrakteerd op een  wirwar aan letters en woorden. Paragnosten en spiritisten verklaren dit als dat er teveel ruis zou zijn op de lijn tussen hier en Gene Zijde of wijten het aan een gebrek aan concentratie van de gebruiker.

In werkelijkheid heeft het alles te maken met het feit dat…

Read more in the book: Glass spinning is not (un)dangerous. To order click >HERE

You can order directly from the printer >HERE

Paranormal blog >HOME