Paranormaal bedrog

Paranormaal bedrog is al zo oud als de weg naar Rome. Ondanks het feit dat na de bekentenis van de gezusters Fox het ene na het andere ‘medium’ door de mand viel als zijnde bedrieger en wetenschappers steeds vaker aanwezig waren bij seances waar zij onderzoek deden (en ontdekten dat de spiritisten die de groep leidden gebruik maakten van trucs), bleef de interesse in het spiritisme onder de mensen leven.

De wil en vooral ook de hoop om met overleden dierbaren in contact te kunnen komen was groter dan het besef dat dit idee ooit in het leven was geroepen door drie baldadige zusjes die het hele land op zijn kop hadden weten te zetten met hun grappen en grollen.

Bedrog

De Ouijaborden waren niet aan te slepen en zowel in spiritistische kerken als bij mensen thuis (zelfs in kringen van adel) werden veelvuldig seances gehouden.

Ondanks de grootschalige interesse in het spiritisme, blijft het feit dat het communiceren met geesten ooit geboren is uit bedrog, gebaseerd bleef op bedrog en sindsdien –  tot op de dag van vandaag – ook gevoed is gebleven door bedrog. Hoe goed een bepaald medium ook lijkt, de voltreffers zijn doorgaans vooral gebaseerd op  intuïtie, algemene beweringen, stom toeval of dom geluk.

Zelfs de moderne (TV) mediums van deze tijd zijn stuk voor stuk door de mand gevallen tijdens hun optredens. Daarbij is er ook nog nooit iemand geslaagd voor de één miljoen dollar test die wetenschapper James Randi ooit in het leven heeft geroepen, hetgeen toch wel te denken geeft…

Shows

Hoewel tijdens de opkomst van het spiritisme het contact met geesten niet veel verder ging dan wat klop – en bonkgeluiden op de muur of het laten dansen van tafels, maakten de mediums eind 1800 en in de beginjaren van 1900 het een stuk spannender en gingen de seances veel verder dan het voortbrengen van wat geklop en getik.

Er werden complete shows van gemaakt waarbij de mediums – uiteraard in complete duisternis – geesten opriepen die vervolgens muziek instrumenten konden laten spelen, een onzichtbare bel konden laten rinkelen, de aanwezigen enkele seconden stevig beet konden pakken, meubilair en serviesgoed konden laten bewegen en nog veel meer.

Niet zelden vloog er een wit nachthemd door de kamer of werden de aanwezigen onaangenaam verrast door een kind -of volwassen ‘geest’ die uit het niets plotseling naast hen opdook. Wanneer zij deze geest aanraakten en een menselijk lichaam voelden, werd dit door het medium ‘materialisatie’ genoemd.

Materialisatie betekent in het spiritisme dat er een melkachtige substantie , genaamd ‘ectoplasma’, uit het lichaam van een medium vloeit, waarin een ziel zich tijdelijk kan manifesteren zodat men de geest werkelijk kan zien, horen en zelfs kan voelen!

Hartslag

Gematerialiseerde geesten kunnen spreken doordat zij van het ectoplasma een kunstmatig strottenhoofd kunnen vormen, aldus de spiritistische leer. Klinkklare onzin als je bedenkt dat sommige aanwezigen van dergelijke seances de geest, met toestemming van het medium, mochten aanraken en hierbij zelfs een hartslag waarnamen! Hoewel ik voor veel dingen open sta, lijkt het mij toch redelijk stug dat de geest – naast een fysieke verschijning – van het ectoplasma zelfs een kloppend hart had weten te vormen!

Special effects kwamen tot stand door middel van onder andere: verborgen microfoons, megafoons, trompetten, spiegels, gipsen mallen van handen en voeten, in het donker rond rennende katten, honden of eekhoorns, fladderende vogels, muziekdozen en buiksprekerij. Seances werden doorspekt met show, mystiek, dramatiek en waren spectaculairder dan ooit in die tijd.

Toen het communiceren met de doden echt populair werd, was er net zoals dit tegenwoordig het geval is, sprake van voor -en tegenstanders; believers en sceptici. Uiteraard verrichtten de sceptici vele onderzoeken tijdens de seances die er werden gehouden, waarbij menig paragnost en medium nader onder de loep werd genomen en…vervolgens jammerlijk door de mand viel.

Het ectoplasma bleek bij nader onderzoek te bestaan uit een witte reep stof of een witte doek die in het donker oplichtte en door middel van dunne draden werd voortbewogen. Later werd ectoplasma gemaakt van rook of nevel dat door het medium op een bepaalde manier werd uitgeblazen.

Handlangers

Doorgaans bleek dat mediums gebruik maakten van handlangers die zich verborgen achter de gordijnen of dat de mediums zich zelf schuldig maakten aan het stiekem trekken aan touwen die bevestigd waren aan belletjes of andere klinkende attributen. Ook bedrogen ze de kluit door onder tafel, met de tenen, de snaren van een gitaar aan te slaan.

Hoewel deze mediums nauwlettend in de gaten werden gehouden, waren zij de sceptici toch vaak te slim af in het donker. Wanneer een scepticus onder tafel de voet van het medium vasthield om er zeker van te zijn dat zij deze niet gebruikte om ergens tegenaan te schoppen, wurmde het medium vervolgens haar voet uit de schoen, zodat de scepticus dacht dat hij haar voet vast hield, maar in werkelijkheid dus alleen de schoen vast had…

Lees verder in het boek ‘Glaasje draaien is niet (on)gevaarlijk.

Voor online bestellen klik >HIER

Rechtstreeks bestellen via de drukker kan >HIER

Paranormaal blog >HOME