Waarom voorspellende dromen niet voorspellend zijn
Als kind en ook later toen ik ouder werd, had ik zo nu en dan voorspellende dromen. Eén van de voorspellende dromen die ik had, heeft destijds zo’n indruk op me gemaakt, dat deze me altijd is bijgebleven.
Ik ben opgegroeid in een gezellige portiekflat in het centrum van Krommenie. Op een dag verhuisden onze bovenburen – een bejaard stel – naar het bejaardenhuis en kwam er een wat oudere alleenstaande man boven ons wonen.
Hij kreeg nooit bezoek, had geen familie, droeg altijd hetzelfde beige rib fluwelen pak en sprak nooit met iemand. Als ik hem op de trap tegen kwam zei hij ‘dag’. Dat was het. Waarschijnlijk was hij gewoon een eenzame oude man, maar als jong meisje was ik een beetje bang voor hem.
Enkele maanden nadat de man zijn intrek had genomen in de flat, had ik een afschuwelijke droom over hem.
In mijn droom kwam ik hem tegen in het trappenhuis. Hij liep langs me, maar was al bezig dood te gaan. Zijn lichaam was al aan het rotten en toen ik langs hem liep rook ik een afschuwelijke, penetrante lijkenlucht.
Ik schrok wakker en riep huilend tegen mijn moeder: ‘Mama! Buurman gaat dood!’
Twee weken later werd zijn flat leeggehaald en zijn spulletjes door de woningbouw vereniging bij het grof vuil gezet. Buurman was overleden.
Dit was duidelijk een voorspellende droom… of toch niet?
Logisch
Eigenlijk was het heel logisch dat ik deze droom had. Dromen komen namelijk tot stand in ons eigen onderbewustzijn waar het brein verbanden legt tussen alle opgeslagen informatie. En ja, daar kan per toeval ook wel eens een voorspellende droom tussen zitten.
Ik was natuurlijk al een beetje bang voor deze meneer. Iedere keer als ik hem zag was zijn uiterlijk een beetje morsig en maakte hij een ongezonde indruk. Ik zal dus als kind gerust een keer bewust of onbewust hebben gedacht: die man gaat vast snel dood.
En omdat alles wat je overdag bewust of onbewust ervaart, je ’s nachts in alle mogelijke volgorden nog eens herbeleeft om deze ervaringen te verwerken, is de kans groot dat je zo nu en dan wel eens een voorspellende droom hebt.
Echter, feit blijft dat meer dromen niet uitkomen dan wel, waardoor het verhoudingsgewijs logischer zou zijn om van toeval te spreken wanneer je een voorspellende droom hebt. Er is hierbij geen enkele sprake van paranormale begaafdheid.
Oma
Mij was vroeger ook altijd geleerd dat overledenen je in je dromen konden bezoeken. Zij zouden ’s nachts gemakkelijker tot je door kunnen dringen omdat tijdens je slaap het bewustzijn in rust is en zij op die manier gemakkelijker tot het onderbewustzijn zouden kunnen doordringen door hun boodschappen (telepathisch) in te fluisteren, waardoor je deze te zien of te horen zou krijgen in je dromen.
Ooit had ik een droom over mijn overleden oma. In mijn droom huilde ik om haar. Prompt stond ze voor me in de supermarkt. Ze spreidde haar armen om me een knuffel te geven, waarop ik naar haar toe liep en haar omhelsde.
‘Moet je nu huilen om zo’n lelijk oud mens?’ lachte ze.
Op dat moment schrok ik wakker, ervan overtuigd dat ze even werkelijk bij me was geweest om me te laten weten dat ze niet wilde dat ik verdrietig was.
Mijn oma was een ijdele vrouw en is zich tot de laatste dagen van haar 94 jarige leven altijd keurig blijven opmaken met poeder, blusher, lippenstift, oog -en wenkbrauw potlood.
Ze vond het afschuwelijk om rimpels te krijgen en wanneer ik bij haar was, prees ze mij steevast over mijn ‘perzikhuidje’ en vertelde ze me regelmatig dat ik zoveel op haar leek toen zij zelf nog een jong meisje was.
Uiteraard zaten de dingen die zij ooit tegen mij zei in mijn onderbewustzijn opgeslagen. Volkomen begrijpelijk dus dat ik na haar overlijden een dergelijke droom had en zij in deze droom iets tegen me zei wat zij in het echte leven ook had kunnen zeggen. En waarschijnlijk ook ooit echt gezegd had.
Overleden dierbaren
Het is dus helemaal niet te zeggen dat haar geest daadwerkelijk bij me was op dat moment. Meer waarschijnlijk is dat er tijdens mijn slaap onbewuste herinneringen kwamen bovendrijven in combinatie met gebeurtenissen die ik zelf overdag had meegemaakt of emoties die ik overdag had gevoeld.
Zelfs wanneer je in een droom een overleden dierbare spreekt die je een mededeling doet die later blijkt uit te komen, is deze voorspelling alsnog afkomstig uit jouw eigen onderbewustzijn.
De voorspelling is in dit geval het product van je eigen brein dat verbanden heeft gelegd tussen alle voor handen zijnde informatie in jouw persoonlijke ‘databank’.
Omdat de overleden dierbare ook in jouw herinneringen aanwezig is, is het heel begrijpelijk dat je brein hem of haar bij de droom betrekt en hem of haar dingen laat zeggen die ook in je onderbewustzijn staan opgeslagen..
Ons brein is de beste filmregisseur die er is. Van alle beelden die in ons onderbewustzijn staan opgeslagen – in combinatie met onze eigen hoop, vrees en andere emoties plus alles wat ons in het dagelijks leven bezighoudt – wordt elke nacht weer een unieke film geproduceerd. Daarom is droompsychologie ook zo interessant!
Misschien is het een leuk idee om eens een poosje een droomdagboek bij te houden waarin u direct na het ontwaken in het kort opschrijft wat u heeft gedroomd.
TIP: Een mooi en handig droomdagboek vindt u >HIER.
Ik heb dit zelf bij wijze van experiment ook een poosje gedaan en na verloop van tijd merkte ik dat alle onderwerpen die in mijn dromen voorbij waren gekomen, flarden waren van gedachten, gevoelens, emoties, gebeurtenissen, TV fragmenten, Google zoekresultaten en boekpassages die overdag allemaal de revue waren gepasseerd, gecombineerd met oudere informatie die al in mijn onderbewustzijn opgeslagen stond.
Lees meer over droompsychologie
Psyche blog >HOME
Nederlands 
English (UK)