25 kilo aangekomen, waar ging het mis?

25 kilo aangekomen, waar ging het mis? Ik durf het bijna niet te zeggen. Ik weeg tegenwoordig meer dan toen ik hoog zwanger was van mijn derde kind. Véél meer! Ik kan er een heel lang verhaal van maken, maar laat ik het vooral lekker kort houden. Zoveel woorden hoef ik er nu ook weer niet aan vuil te maken.

Het begon allemaal toen ik mijn praktijk aan huis begon en daarnaast een productiebedrijfje oprichtte. Voor die tijd werkte ik op een basisschool waar ik elke dag op de fiets naar toe ging.

Een half uur heen en een half uur terug. Door weer en wind. Heerlijk vond ik het. Na elke werkdag even lekker doortrappen en mijn hoofd leegmaken.

Elke dag had ik mijn handen vol aan de kinderen op school. Met name kleuters en bovenbouwers. Ik ging van het ene lokaal naar het andere. Het ene kind had hulp nodig met rekenen, het andere met lezen. Tussendoor gaf ik nog computerles en voerde ik gesprekken met kinderen die even hun ei kwijt wilden.

Een heerlijke afwisselende en vooral drukke baan waarbij geen tijd was om lang achter elkaar te zitten, laat staan je een slag in de rondte te snaaien.

25 kilo aangekomen, daar ging het mis!

Pas toen ik thuis ging werken merkte ik dat ik een emo-eter ben. Vooral wanneer ik moeilijke of minder leuke schrijfopdrachten had, stond ik voortdurend op om naar de kast te lopen voor iets lekkers. En dan met name iets zoets. Eerlijk is eerlijk, de fruitschaal liep ik tien van de tien keer voorbij…

Dit was ook meteen de enige vorm van lichaamsbeweging die ik nog had. Verder bracht ik mijn dagen zittend door, achter de PC.

Of het was om de afleiding, de troost vanwege het gebrek aan plezier aan bepaalde werkzaamheden of uitstelgedrag (als ik eet hoef ik even niet te werken), het heeft er voor mijn gevoel allemaal mee te maken gehad.

Toen ik ook boeken ging schrijven, bleef ik tot diep in de nacht op om te werken. De nacht was mijn beste vriend. Geen telefoon, geen deurbel, geen kinderen die me konden storen. Ik ging als een trein.

Aan het schrijven van mijn boeken beleefde ik wel veel plezier, maar omdat ik natuurlijk wel moe werd schreeuwde mijn lichaam om nieuwe energie. Koekjes, cola, drop. Dat hielp! Ik werkte met gemak 80 uur per week. Vervolgens breidde ik ook mijn praktijk uit waarbij ik naast de leuke, gezellige cliënten ook veel zware zaken op mijn bord geschoven kreeg. Niet alleen mentaal een behoorlijke last, ook fysiek trok ik het allemaal niet meer.

De kilo’s vlogen eraan.

Weinig slaap, verkeerde koolhydraten, nul beweging, nu pas weet ik wat dit allemaal kan aanrichten en waarom ik hierdoor zoveel ben aangekomen.

Toen ik uiteindelijk gezondheidsproblemen kreeg in de vorm van een druk op de borst, hoge bloeddruk, een te hoog glucosegehalte, enkeloedeem, ijzergebrek en vitaminetekort gingen mijn ogen open en besefte ik dat ik flink roofbouw op mijn lichaam had gepleegd.

Ik had jaren lang meer aandacht besteed aan mijn werk dan aan mijn gezondheid. Mijn bedrijf draaide als een tierelier, maar zelf was ik hard bezig op te branden. In drie jaar tijd was ik tien jaar ouder geworden.

Dikker dan ooit

Na diverse onderzoeken in het ziekenhuis en een paar weken vitaminepreparaten slikken meldde ik me aan bij de sportschool en ging ik met een personal trainer aan de slag.

Binnen drie maanden was er tien kilo af. Ik voelde me fit, keek weer fris uit mijn ogen en had weer structuur en regelmaat.

Tot het noodlot toesloeg…

Een ongeluk zorgde ervoor dat ik een hardnekkige longontsteking opliep die maar niet over wilde gaan. Twee antibioticakuren en een nasleep van ruim een half jaar zorgde ervoor dat ik niet meer naar de gym kon. 

Juist in die periode had ik nog meer op mijn eten moeten letten, maar in plaats daarvan verviel ik weer in mijn oude gewoonte. Emo-eten. Frustraties weg snaaien. Hoe zwaarder ik werd, hoe meer ik at.

Hoppa, vijftien kilo erbij en dikker dan ooit.

Net toen ik op mijn zwaarst was, werd ik door mijn opdrachtgevers vaker gevraagd om niet alleen achter de schermen, maar ook ervoor te werken. Super leuke opdrachten, lieve mensen, fijne sfeer tijdens de opnames, alleen… ik kon wel janken wanneer ik naderhand de beelden zag.

Dus dat.

En nu is het klaar. We gaan beginnen!

Doe je mee? >KLIK.

Afslank blog >HOME

De opname met Geraldine die me deed besluiten dat genoeg genoeg is.